WIKI hii Rais Jakaya Kikwete alilihutubia Bunge na kuelezea mambo manne makubwa yanayolikabili taifa hivi sasa.
Ingawa anaweza kulaumiwa kwa kuchelewa kusema yale aliyoyasema, lakini ukiyapima kwa ujumbe wake, alichokisema kimesaidia kuuweka vema msimamo wa serikali na wa nchi katika masuala hayo.
Nitajikita katika suala la ushiriki wa Tanzania katika Jumuiya ya Afrika Mashariki na jinsi baadhi ya wanachama wa Jumuiya walivyoamua kuiweka kando nchi yetu katika masuala ambayo kimsingi tulipaswa kushirikishwa.
Wengi wetu tulipata mshangao ambao baadaye uligeuka kuwa mshituko pale Kenya, Uganda na Rwanda zilipoamua kuanzisha ushirikiano ndani ya ushirikiano.
Tangu Juni mwaka huu, viongozi wa nchi hizi tatu walikuwa na mtindo wa kukutana peke yao na kuzungumzia masuala kadhaa ambayo karibu yote yamo pia kwenye ajenda za Jumuiya ya Afrika Mashariki ambayo utekelezaji wake unapaswa kuwashirikisha wanachama wote.
Mshangao huu ulitokana na viongozi hao kutoweka wazi hasa lengo lao la kufanya hivyo lilikuwa nini.
Si Watanzania wa kawaida tu ambao walishangazwa na hatua hiyo. Hata Rais Kikwete alieleza katika hotuba yake kuwa na yeye alishangazwa sana na jinsi wenzake hao walivyoamua kumtenga.
Kumbe, wakati wengine walifikiri kuwa ni Tanzania ndiyo ilikuwa inakataa kushiriki katika vikao hivyo, hata mwaliko wakati mwingine ulikuwa hautumwi au unatumwa kwa hila.
Kuna wakati viongozi hao watatu walipanga mikutano yao katika kipindi ambacho walifahamu kuwa Rais Kikwete alikuwa na majukumu mengine ya kitaifa au kimataifa ambayo asingeweza kuyaacha mikononi mwa mtu mwingine.
Baada ya muda hila zao sasa zimebainika kwa kuwa hata waliyoyazungumza katika vikao hivyo, ingawa walianza na ajenda ambazo zina masuala ambayo hayahusu Jumuiya moja kwa moja, lakini baadaye wakaja kuingia katika ajenda ambayo ilikuwa ndilo lengo lao kuu, kuharakisha uundwaji wa Shirikisho la Kisiasa la Afrika Mashariki.
Ingawa wengi, akiwamo Rais Kikwete, wanashangaa ni kwa nini wenzetu hawa waliamua kufanya mambo nyuma ya mgongo wetu, mimi ninaamini kuwa tamaa zao za kisiasa ndizo zinazowasukuma viongozi hawa watatu wafanye yale wanayoyafanya.
Wameshindwa kutumia hoja kushinikiza matakwa yao kwa sababu hoja zetu zilikuwa na nguvu zaidi kuliko zao.
Sote tunafahamu jinsi viongozi hawa wanavyotawaliwa na tamaa za kisiasa, hivyo si ajabu kuona wakifanya hila kama hizi ili kuhakikisha bado wanaendeleza jitihada za kutimiza malengo yao kisiasa.
Walichopaswa kufanya ni kuendelea kujenga hoja ili kutushawishi tukubaliane na matakwa yao.
Lakini hilo lisingekuwa rahisi maana tunajua nini tunachopaswa kufanya katika Jumuiya. Hatuwezi kugeuka leo na kuanza kufanya mambo yanayokwenda kinyume cha matakwa ya mkataba wa ushirikiano wa kikanda tuliouanzisha.
Kama alivyosema Rais Kikwete, ingawa wenzetu hawa wanakazania sana masuala ya kisiasa, lakini katika kujenga Jumuiya kama hii, iwapo tunataka iwe na nguvu na idumu, masuala ya uchumi ndiyo yanapaswa kupewa kipaumbele.
Matatizo ya msingi yanayowakabili Wana Afrika Mashariki ni uchumi na wala si siasa.
Ukichunguza kwa makini, matatizo mengi ambayo yanaikabili Juimuiya hivi sasa, yanahusiana na masuala ya kiuchumi. Haiyumkini kuwa matatizo ya kiuchumi yanaweza kupatiwa ufumbuzi kwa kuharakisha shirikisho la kisiasa. Hivyo, hawa wanaoshinikiza shirikisho hilo wana lao jambo na tunapaswa kuwaangalia kwa umakini mkubwa.
Kwa kuonyesha kuwa masuala ya kiuchumi ndiyo yanapaswa kupewa kipaumbele katika ujenzi wa Jumuiya, nchi zote tano zilikubaliana hatua za kupitia ili hatimaye kufikia Shirikisho la Kisiasa.
Kikubwa mbacho Jumuiya hii inapaswa kuwasaidia wananchi wa eneo hili ni kuondosha umaskini. Hivi utawezaje kuuondosha umaskini kwa Shirikisho la Kisiasa?
Akili ya kawaida inakutuma uamini kuwa ni programu za kiuchumi tu ndizo zitaweza kuleta suluhisho la matatizo ya umaskini yanayowakabili wananchi wengi wa Afrika Mashariki.
Labda viongozi wa nchi hizi tatu wanakerwa na jinsi Tanzania ilivyoamua kusimamia matakwa ya makubaliano ya njia ya kupitia ili kufikia hitimisho la Jumuiya yenye nguvu. Kwa hiyo wanataka Tanzania iungane nayo kuvunja matakwa ya mkataba. Kama alivyosema Rais Kikwete, kamwe Tanzania haitafanya hivyo.
Na ni vema kuwa amewaambia pia kuwa Tanzania haifikirii kujitoa katika Jumuiya. Ilikuwemo, imo na itandelea kuwa ndani ya Jumuiya. Na huu si msimo wa Rais Kikwete peke yake, ni msimamo wa Watanzania wengi ambao walionyesha kupitia njia mbalimbali huko nyuma.
Utafiti uliowahi kufanywa mara mbili ulionyesha wazi msimamo wa Watanzania kuwa wanalipenda Shirikisho la Kisiasa la Afrika Mashariki lakini wanapenda hatua hiyo isiharakishwe kufikiwa. Na waliamua hivi kwa sababu wanajua kuwa Shirikisho la Kisiasa imara litajengwa tu juu ya misingi imara ya kiuchumi.
Ni rahisi sana kuwa na Jumuiya yenye nguvu ya kisiasa ambayo inaendeshwa na uchumi na ni jambo lisilowezekana kuwa na Jumuiya yenye nguvu iwapo utaiachia siasa ndiyo iendeshe mambo, hasa hili likiwa linatokana na shiniko la watu wenye tamaa za kisiasa.
Na hotuba ya Rais Kikwete inafaa iwe ujumbe mahususi kwa marais hawa watatu ambao wameanzisha hila hizi.
Kama walidhani kuwa wanaweza kuiudhi Tanzania kiasi cha kuamua kujitoa katika Jumuiya, basi wajue kuwa hilo haliwezekani kwa kuwa Tanzania imewekeza kwenye ujenzi wa Jumuiya kiasi cha kuwa vigumu kujitoa.
No comments:
Post a Comment